จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์
วีระศักดิ์ พงศ์อักษร

"ผมได้คุยกับดร.ประสาร ไตรรัตน์วรกุล ผู้ว่าแบงก์ชาติ ในประเด็นที่หลายปีถึงจะพูดถึงสักครั้ง....

เหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 และเมื่อย้อนบทเรียน 40 ปีหันกลับมามองสังคม การเมืองไทยในวันนี้ ได้ข้อสรุปว่า.."เผด็จการซ่อนรูป"

เพราะในอดีต 40 ปีที่แล้วการต่อสู้ของนักศึกษาและประชาชนนั้น เห็นภาพ"เผด็จการชัดเจน"...ใช้ปืนและอำนาจเบ็ดเสร็จของผู้นำทหาร ปิดกั้นเสรีภาพ แต่วันนี้ ดร.ประสาร ประเมินได้ชัดเจนว่า"เผด็จการซ่อนรูป"....ที่แฝงกับการผูกขาดเศรษฐกิจและการเมือง...ประชาธิปไตยที่วัดกันที่ปริมาณ โดยละเลยคุณภาพ ทำให้ 40 ปีผ่านไปประชาธิปไตยไทย ไม่ได้เดินหน้าไปไหนมากนัก

" ตอนนั้นฝ่ายอำนาจรัฐ ทหารยึดอำนาจ เห็นได้ชัดเจน"... ข้อเรียกร้องจึงชูประเด็น"ต้องการประชาธิปไตย ต้องการรัฐธรรมนูญ ต้องการเลือกตั้ง"

เรียกร้องในสิ่งที่เห็นภาพ"เผด็จการทหาร"ที่ชัดเจนในขณะนั้น เนื่องจากเขาเห็นว่า คำว่าประชาธิปไตย การเลือกตั้งนั้น อย่าดูด้านปริมาณอย่างเดียว ต้องมองด้าน"คุณภาพ"ในเนื้อหาควบคู่กันไปด้วย

"เวลาให้หลังผ่านมา 40 ปี ความเป็นจริง ของคำว่าเผด็จการ กับประชาธิปไตย ซับซ้อนมากกว่าแต่ก่อน เผด็จการมาด้วยหลายรูปแบบไม่เฉพาะทหาร อย่างเดียว มาในรูปแบบแยบยลกว่า อำนาจที่มาก ในเชิงเศรษฐกิจ หรือว่าความได้เปรียบทางสังคมหรือประชาธิปไตย... การมีส่วนร่วมไม่ใช่เชิงปริมาณอย่างเดียว ต้องเชิงคุณภาพด้วย สังคมและการเมืองปัจจุบันจึงซับซ้อนกว่า 40 ปีค่อนข้างมาก" (http://bit.ly/1fw3Ie6)

เมื่อ 40 ปีที่แล้ว"ประสาร ไตรรัตน์วรกุล"ดำรงตำแหน่งนายกสโมสรนิสิตจุฬาฯ หนึ่งในฐานะผู้นำนักศึกษา และเป็นตัวแทนเจรจากับรัฐบาล"จอมพลถนอม กิตติขจร"ให้ปล่อยตัวผู้ต้องหาทั้ง 13 คน

เมื่อสังคมเป็นแบบนี้ การจะเข้าใจเจาะลึกเห็นถึงแก่นของ"เผด็จการซ่อนรูป" ประชาชนต้องมีองค์ความรู้มากกว่าปกติ ถึงจะสามารถเจาะม่านเห็นเผด็จการ ได้ ขณะเดียวกันองค์รู้ที่เท่าทัน อย่างเดียวคงไม่พอที่จะงัดค้านกับระบบ"ทุนนิยมพรรคพวก"เช่นปัจจุบันได้

ต้องอาศัย"คนเสียงดัง"....ออกมา"ตะโกน"บอกสังคม กระตุกต่อมคิดให้เห็นถึงหายนะวันข้างหน้า

หากพิจารณาจากมุมมอง ของอาจารย์"เสกสรรค์ ประเสริฐกุล"ในปาฐกถาพิเศษ 40 ปี 14 ตุลาคม 2516 เมื่อวันที่ 13 และ 14 ตุลาคม 2556 ( http://bit.ly/1ekYQW4 ) ให้ความสำคัญที่"ชนชั้นกลางใหม่ในชนบท "ที่จะเป็นกลุ่มคนขับเคลื่อนสังคมในอนาคตเพื่อพัฒนาประชาธิปไตย หลังจากหมดหวังกับพลังนักศึกษา กรรมกรและชนชั้นกลางในเมืองที่มองว่า"อ่อนไหวง่าย" ไม่ศรัทธาในประชาธิปไตย

แต่หากมองถึงระดับของ"เผด็จการซ่อนรูป"ที่เกราะบังตาแข็งแกร่งมากขึ้น เพราะกุมอำนาจทุน กุมทิศทางสื่อ ผูกขาดอำนาจการเมือง แทรกแซงองค์กรอิสระ ...ชนชั้นกลางใหม่ชนบท"ไม่อาจทำหน้าที่นี้ได้มากพอ จำเป็นต้อง "จับมือ" กับชนชั้นกลางระดับสูง และแม้กระทั่งกลุ่มชนชั้นสูง ที่ห่วงอนาคตลูกหลาน ออกมา "ตะโกน"

เพราะคนเหล่านั้น องค์ความรู้ ชั้นเลิศ...ไม่มีปัญหาเรื่องปากท้องตัวเอง เหมือนกรรมกรและชาวนา ที่สำคัญ เป็นที่ยอมรับของคนในสังคม และที่น่าคิดไปมากกว่านั้นคือ"เขาห่วงคนรุ่นลูกหลานมากกว่าที่จะคิดถึงตัวเองในวันนี้"

ตัวอย่างของงานมหากาพย์ จำนำข้าว สู่มหกรรมกอบกู้สุจริต เมื่อ 15 ต.ค. 2556 ซึ่งหยิบประเด็นโครงการจำนำข้าวมา ถกเถียง วิพากษ์วิจารณ์ แต่ละคนที่ขึ้นเวที ต่างทำการบ้าน "เท่าทัน"รัฐบาลเป็นอย่างดี แถมมีข้อเสนอแนะที่ รัฐบาลยากจะปฏิเสธ

ดร.อัมมาร สยามวาลา นักวิชาการเกียรติคุณ สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย(ทีดีอาร์ไอ) ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล อดีตรองนายกรัฐมนตรีและรมว.คลัง ดร.นิพนธ์ พัวพงศกร นักวิชาการเกียรติคุณ ทีดีอาร์ไอ ,ธีระชัย ภูวนาถนรานุบาล อดีตรมว.คลัง และอีกมากมายที่ขึ้นเวที ต่างเป็นกลุ่มคนที่อาจจะมากกว่าจะเรียกว่า"ชนชั้นกลาง" แต่หากเจาะเข้าไปในความคิดต่างอยากเห็นการพัฒนาประชาธิปไตย อยากเห็นอนาคตลูกหลานที่มีคุณภาพ

และเสียงของคนเหล่านี้ถือว่า"ตะโกนดัง"มากพอ ที่จะรัฐบาลจะตระหนัก ประชาชนอื่นๆ ได้ยินและคิดตาม ตั้งคำถามไปด้วย ..ดังนั้นไม่ว่าชนชั้นกลางเก่า หรือชนชั้นกลางใหม่ ล้วนเป็นความหวังของเส้นทางประชาธิปไตยทั้งสิ้น!

สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน