จาก โพสต์ทูเดย์
โดย...โพสต์ทูเดย์ออนไลน์
ภายหลังม็อบชาวนานับพันคนกว่า20จังหวัดเดินทางมาปิดล้อมหน้ากระทรวงพาณิชย์ เพื่อทวงถามเงินที่ยังไม่ได้รับจากโครงการรับจำนำข้าวของรัฐบาล และหวังจะได้รับการแก้ไขปัญหา แต่การเจรจาระหว่าง "ประสิทธิ์ บุญเฉย" นายกสมาคมชาวนาข้าวไทยกับทางข้าราชการระดับสูงกระทรวงพาณิชย์ ก็จบลงด้วยความล้มเหลว
ไม่มีคำตอบที่แน่ชัดว่าชาวนาจะได้เงินเมื่ิอไหร่ สร้างความปวดร้าวแก่เหล่าบรรดาชาวนาที่ตากแดดยืนรอฟังผลด้วยความหวังอันริบหรี่
"ชาวนายุคนี้ ปลูกข้าวก็ไม่ได้กิน ขายก็ไม่ได้ตังค์ แถมหนี้ท่วมหัว รุ่นพ่อรุ่นแม่เราไม่เคยมีเรื่องแบบนี้ ขออย่าให้เกิดกับรุ่นลูกหลานเลย ให้ซวยแค่รุ่นเรากับรัฐบาลนี้รัฐบาลเดียวพอ" น้ำเสียงดุดันของชายหน้าเกรียมแดดที่ชื่ิอ "บุญรวม อวยพร" วัย54ปี ชาวนาจากอ.เขาย้อย จ.เพชรบุรี
เขาเล่าว่าตัวเองมีพื้นที่ปลูกข้าว 50 ไร่ แบ่งเป็นของตัวเองครึ่งหนึ่ง เช่าคนอื่นครึ่งหนึ่ง ปีแรกเข้าร่วมโครงการรับจำนำข้าว ขายได้ 7 แสนกว่าบาท ปีต่อมารัฐบาลจำกัดโควต้าเหลือครอบครัวละไม่เกิน 5แสนบาท ล่าสุดลดลงเหลือ3.5 แสนบาท แต่ผ่านไปแล้วสี่เดือนเศษยังไม่ได้รับเงินจากการจำนำข้าวในงวดสุดท้ายเลยสักบาทเดียว
"รัฐบาลยังผัดวันประกันพรุ่ง ไม่ออกมายอมรับ ไม่แก้ไขอะไรสักอย่าง ชาวนาเป็นล้านเดือดร้อนกันทั้งประเทศ แทนที่จะเร่งสะสางปัญหาด่วน กลับเอาเวลาไปใส่ใจเรื่องอื่น
ตอนนี้ผมเป็นหนี้เขาทั้งธกส. ทั้งหนี้นอกระบบรวมแล้วเกือบ3แสนบาท เราทำคนเดียว ไม่มีใครช่วย นอกจากค่าพันธุ์ข้าว ค่ายา ค่าปุ๋ย ต้องจ้างรถมาไถดิน รถเกี่ยวข้าวอีก ทุกอย่างมีค่าใช่จ่ายทั้งนั้น ไม่นับค่าใช้จ่ายในบ้าน ค่าเทอมลูก นี่ยังดีทำเยอะ 50 ไร่ยังพอมีเงินอยู่บ้าง รายไหนทำแค่ 10-20 ไร่ เจ๊ง ตายเรียบ"
จุดมุ่งหมายที่ทำให้บุญรวมเดินทางเข้ากรุงในครั้งนี้ ก็เพื่อมาร่วมเคียงบ่าเคียงไหล่กับพี่น้องร่วมอาชีพ ทวงเงินที่มาจากหยาดเหงื่อ แรงกาย และคำสัญญาจากรัฐบาล
"มาเพื่อทวงถามว่าผมจะได้เงินของผมเมื่อไหร่ และอยากมายืนฟังคำตอบร่วมกับพี่น้องชาวนาว่าข้าวในกระทรวงยังมีเหลืออยู่เท่าไหร่ และจะขายออกไปยังไง วันนี้ผมมาในฐานะชาวนาที่เดือดร้อน แต่ก็ยังไม่วายโดนกล่าวหาว่าเป็นชาวนาปลอม โธ่ จะดูบัตรประจำตัวเกษตรกรไหม ใบประทวนผมก็มี"เขาตะโกนอย่างโกรธแค้น
บุญรวมยืนยันว่าชีวิตชาวนาแค่ก้มหน้าก้มตาทำงานก็เหน็ดเหนื่อยอยู่แล้ว ถ้าไม่เหลืออดจริงๆคงไม่ลำบากลำบนออกมาเดินเรียกร้องบนถนนหรอก
เช่นเดียวกับ "ลุงบัว ทองดี" และ "ป้าคำ ทีคำ" ชาวนาวัย 72 จากต.ลาดบัวขาว อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี ทั้งคู่แบกสังขารอันโรยรา ดวงตาหม่นเศร้าเปี่ยมไปด้วยความหวังและการรอคอย มายืนตากแดดอยู่หน้ากระทรวงพาณิชย์ตั้งแต่เช้า
ลุงดีและป้าคำมีที่นาผืนน้อยเพียง 13 และ 7 ไร่ตามลำดับ แม้ดอกผลที่ลงทุนลงแรงจะน้อยนิด แต่ทั้งชีวิตก็ทำอะไรอย่างอื่นไม่เป็นแล้ว นอกจากทำนา
"นี่ก็ต้องเบียดบังลูกกิน เงินเดือนออกเขาก็แบ่งให้ใช้บ้าง 1,000 2,000 ลูกเขาก็ลำบาก เลยไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆให้เป็นภาระ อยู่ไปก็ไม่มีอะไรจะทำ ออกมาเรียกร้องกับเขาดีกว่า"ชายชราบอกอย่างสิ้นหวัง
ป้าคำพูดด้วยเสียงสั่นเครือ ดวงตาคลอด้วยหยาดน้ำใส แกเล่าให้ฟังว่าทั้งเนื้อทั้งตัวมีเงินแค่ 40 บาท....
"ฉันพูดไม่อายเลยว่าตอนนี้มีเงินแค่ 40 บาท ลูกๆก็เห็นใจ บอกให้ทำใจ แต่ฉันยังอยากจะได้เงินของฉันคืน เราทำงาน เราขายข้าวก็ต้องได้ตังค์สิ นี่มีหลายคนชวนให้เอาใบประทวนไปจำนำ เห็นว่าโดนหักเงินลดลงไปอีกด้วย ได้ไม่เต็มราคา ฉันไม่เอาหรอก"
ทั้งคู่เป็นหนี้ไล่เลี่ยกันประมาณเหยียบแสน ช่วงนี้ชลประทานก็เริ่มปล่อยน้ำเพื่อการเกษตรกรรมแล้ว แต่ยังไม่รู้จะหาเงินจากไหนมาลงทุนปลูกข้าว แม้ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์หรือธกส.จะประกาศพักชำระหนี้ให้ชาวนา 6 เดือน แต่ในความเป็นจริงต่างรับรู้กันดีว่าหนี้เก่ายังไม่ได้ใช้อย่าหวังจะได้กู้ใหม่
มิพักต้องเอ่ยถึงโรงสี ร้านค้าการเกษตร ตลอดจนเพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงต่างก็เดือดร้อนกันถ้วนหน้า จะหยิบยืมเงินกันเกรงว่าจะมองหน้ากันไม่ติดเปล่าๆ
เมื่อเป็นเช่นนี้ เงินก้อนใหญ่ก้อนเดียวจากโครงการรับจำนำข้าวเท่านัั้นที่จะพาชาวนาหลายล้านชีวิตผ่านพ้นวิกฤติครั้งนี้ไปได้
"เห็นคนร้องไห้ ผูกคอตายเพราะเครียดเรื่องหนี้สินแล้วน้ำตาไหลไปด้วยทุกที อกเขาอกเรา เข้าใจกัน การเป็นหนี้สิน ไม่มีเงิน ทำงานไม่ได้ ทุกอย่างประดังมาพร้อมกันหมด
ทุกคนเครียด ทุกข์ใจ ไม่มีแรงทำอะไรแล้ว ชีวิตมันหมดหนทางจริงๆ รัฐบาลออกมารับผิดชอบเถอะ อย่าทำร้ายคนจนๆให้เขาทุกข์ทรมาน ให้เขาตรอมใจตายให้เป็นบาปเป็นกรรมติดตัวเลย"ป้าคำพนมมือท่วมหัว
ใครที่ได้เห็นดวงหน้าของชาวนาเหล่านี้ จะรู้สึกได้อย่างแจ่มชัดเลยว่าเป็นดวงหน้าที่ดูเหมือนกันไปหมดทุกคน นั่นคือดวงหน้าเศร้าหมองอมทุกข์ ของคนตัวเล็กๆที่ถูกทรยศความไว้เนื้อเชื่อใจ โดยรัฐบาลซึ่งเคยเป็นความหวังสูงสุดของพวกเขา
สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน
