ทุจริตคอร์รัปชัน : นโยบายที่สำคัญของรัฐบาลใหม่
โดย : ดร.อาภรณ์ ชีวะเกรียงไกร
จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์
วันนี้จะมีการแถลงนโยบายของรัฐบาลพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา นโยบายสำคัญประการหนึ่งที่ต้องดำเนินการอย่างจริงจัง
ให้มีความก้าวหน้าเป็นรูปธรรม ก็น่าจะเป็นเรื่องการปราบปรามและขจัดการทุจริตคอร์รัปชัน ซึ่งเป็นมะเร็งร้ายที่กัดกร่อนระบบเศรษฐกิจไทย โดยเฉพาะการแสวงหาผลประโยชน์จากเงินงบประมาณแผ่นดินในรูปแบบต่างๆ ที่ในอดีตจะเป็นค่าหัวคิวในการได้รับงานโครงการต่างๆ หรือจากการจัดซื้อจัดจ้างซึ่งทำให้ค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างหรือการซื้อวัสดุวัสดุอุปกรณ์ของหน่วยงานภาครัฐหรือรัฐวิสาหกิจมีราคาสูงมากกว่าปกติ
ล่าสุดได้มีกรณีการซื้อเครื่องเสียงเครื่องไมโครโฟนสำหรับใช้ในห้องประชุมของรัฐบาลที่ตึกบัญชาการและจอโทรทัศน์พลาสมาที่มีราคาสูงผิดปกติ ทั้งๆ ที่รัฐบาลนี้ยังไม่ได้เข้าปฏิบัติงานเลย แม้ว่าจะมีการชี้แจงจากผู้ที่เกี่ยวข้องแต่ก็ยังไม่ทำให้ข้อกังขาของประชาชนหายไป เพราะคำชี้แจงยังไม่กระจ่างแจ้งว่าหากยังไม่ได้มีการจัดซื้อจัดจ้างแล้วทำไมจึงมีการติดตั้งเครื่อง ข้ออ้างที่ว่ามีการติดตั้งก่อนการซื้อเพราะเพื่อการทดสอบการทำงานแล้วจึงจะมีการต่อรองราคา ในทางปฏิบัติแล้วจะต้องมีการพิจารณาข้อเสนอทางเทคนิคของวัสดุอุปกรณ์ที่ต้องผ่านคุณสมบัติตามข้อเสนอใบประกาศการจัดซื้อซื้อจัดจ้าง จึงจะมีการต่อรองราคา และการติดตั้ง ซึ่งจะต้องมีคณะกรรมการตรวจรับงานอีกครั้งหนึ่ง
ตัวอย่างอื่นๆ ที่ชัดเจนในการซื้อวัสดุอุปกรณ์ราคาสูงผิดปกติก็คือ การซื้อนาฬิกาแขวนข้างฝารัฐสภา ราคา 75,000 บาทต่อตัว หรือ ตู้น้ำกด (น้ำร้อน/น้ำเย็น) ของรัฐสภาที่ราคาถึง 75,000 บาทต่อเครื่อง ที่ก็ยังไม่รู้ว่าคดีนี้อยู่ในกระบวนการขั้นตอนใดและหน่วยงานใด ซึ่งเป็นความอ่อนแอของการปราบปรามทุจริตของประเทศที่ผ่านมา
การจัดซื้อจัดจ้างที่ค่าใช้จ่ายสูงกว่าปกตินี้ เป็นเรื่องที่พบเห็นได้ในกระบวนการจัดซื้อจัดจ้าง ของหน่วยงานภาครัฐที่นับเป็นความสูญเสียปีละนับแสนๆ ล้านบาทเมื่อเทียบกับวงเงินงบประมาณในแต่ละปี ที่เงินที่เก็บมาจากประชาชนผู้เสียภาษีทั้งภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่ถูกหัก ณ ที่จ่ายทุกสิ้นเดือน เงินรายได้ภาษีนิติบุคคลธรรมดา และรวมไปถึงภาษีที่ทุกคนต้องจ่ายคือภาษีมูลค่าเพิ่ม ที่ตกอยู่ในมือผู้คนโกงแทนที่จะได้นำไปใช้พัฒนาประเทศอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย
ในปัจจุบันการทุจริตคอร์รัปชันได้มีความก้าวหน้ามีความซับซ้อนมากขึ้นในรูปแบบทำการทุจริตคอร์รัปชันที่ทำให้ถูกกฎหมายและเป็นเงินก้อนจำนวนมหาศาล เช่น โครงการบริหารจัดการน้ำแบบเบ็ดเสร็จ หรือโครงการพัฒนาระบบสาธารณูปโภคพื้นฐานของประเทศมูลค่า 2 ล้านล้านบาทที่ศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิจฉัยให้ล้มไปแล้ว แต่มีโครงการที่เกิดขึ้นแล้วและได้สร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นแล้วและเป็นที่ประจักษ์ต่อผู้ที่เกี่ยวข้องอย่างกว้างขวาง คือ คดีโครงการรับจำนำข้าวที่สำนักงานอัยการสูงสุดมีมติยังไม่สั่งฟ้องศาลฯ โดยอ้างว่า หลักฐานยังไม่เพียงพอในสามประเด็นหลัก สร้างความกังขาให้กับสาธารณชนที่ติดตามคดีนี้มาตั้งแต่ปี 2555 ภายหลังที่หลายฝ่ายได้ยื่นฟ้องต่อ ป.ป.ช. และได้มีการไต่สวนมาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลากว่า 2 ปี จนกระทั่ง ป.ป.ช. รวบรวมเอกสารส่งให้อัยการสูงสุด เพื่อพิจารณาส่งฟ้องต่อศาลฎีกาแผนกคดีนักการเมือง และอัยการสูงสุดใช้เวลาตรวจสอบหลักฐานเป็นเวลาเพียงหนึ่งเดือน และ มีข้อวินิจฉัยยังไม่ฟ้องด้วยประเด็นที่ว่า
โครงการรับจำนำข้าวดังกล่าวเป็นโครงการของรัฐบาลที่แถลงไว้เป็นนโยบายต่อรัฐสภา ซึ่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2550 มาตรา 178 บัญญัติให้ในการบริหารราชการแผ่นดิน รัฐมนตรีต้องดำเนินการตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ กฎหมายและนโยบายที่ได้แถลงไว้ต่อรัฐสภาด้วย ดังนั้น จึงควรรวบรวมพยานหลักฐานให้ได้ความชัดว่า นายกรัฐมนตรีมีอำนาจในการที่จะยับยั้งโครงการที่เป็นนโยบายของรัฐบาลที่ได้แถลงไว้ต่อรัฐสภาแล้วหรือไม่
สำหรับประเด็นนี้อัยการสูงสุดก็น่าจะทราบหรือมีคำตอบอยู่แล้ว เพราะมีนโยบายหลายประการที่ได้มีการแถลงต่อรัฐสภาแล้วแต่ ไม่ได้มีการปฏิบัติหรือยกเลิกไป คือ นโยบายยกเลิกกองทุนน้ำมันเพื่อทำให้ราคาขายปลีกน้ำมันในประเทศลดลง หรือนโยบายการปรับเพิ่มค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาททั่วประเทศ เป็นต้น
ที่สำคัญไปกว่านั้น แม้จะเป็นนโยบายของรัฐบาล แต่ถ้าหากได้สร้างความเสียหายมหาศาลมูลค่าประมาณ 500,000 ล้านบาท ที่ยังไม่รวมชาวนาที่ฆ่าตัวตายไปประมาณ 15-16 รายเนื่องจากไม่ได้รับเงินค่าจำนำข้าวเป็นเวลาหลายเดือน ตลอดจนการที่ประเทศสูญเสียตลาดส่งออกข้าวไป สูญเสียศักยภาพในการพัฒนาพันธ์ข้าวที่เคยเป็นผู้ผลิตข้าวที่ทีคุณภาพดีที่สุดเหล่านี้ ก็จะไม่สามารถจะมีใครยุติได้หรือ ฝ่ายผู้บริหารจะปล่อยปละละเลย/เพิกเฉย และเดินหน้าดำเนินการตลอดไปหรือ
ดังนั้น การปฏิรูปเรื่องทุจริตคอร์รัปชันจึงต้องดำเนินการอย่างจริงจัง เพราะกฎหมายที่เกี่ยวข้องมีอยู่เกือบครบถ้วนเหลือเพียงการปฏิบัติอย่างจริงจังและยุติธรรม กระบวนการยุติธรรมทั้งที่เป็นต้นน้ำ กลางน้ำและปลายน้ำ นับตั้งแต่ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ อัยการ ป.ป.ท. ป.ป.ช. และศาลสถิตยุติธรรม จะต้องมีความเข้มแข็งและเป็นที่พึ่งของประชาชนได้ กระบวนการยุติธรรมที่ล่าช้าก็คือความอยุติธรรม ที่ทำให้คนไม่เกรงกลัวกฎหมายเพราะกว่าการฟ้องร้องจะมีข้อยุติลง จนในหลายๆ กรณีหมดอายุความไป หรือใช้เวลายาวนานมากจนสังคมลืมเลือนไป จึงทำให้คนทุจริตจึงยังลอยหน้าลอยตาอยู่ในสังคมต่อไปได้อย่างสง่าผ่าเผย
สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน
