อิทธิพลของ “คนนำทีม!"
โดย : ธีรพล แซ่ตั้ง

จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์

ผมมีเรื่องที่อยากจะกระซิบ(ดังๆ)สำหรับท่านที่มีลูกน้องว่า ทุกสิ่งที่ท่านคิด ทุกคำที่ท่านพูด ทุกการกระทำที่ท่านแสดงออก ล้วนส่งผลกับลูกน้อง

ทุกการกระทำที่ท่านแสดงออกกับลูกน้อง ล้วนส่งผลทำให้ ลูกน้องหรือทีมงานของท่านทั้งหมด เป็นทีมที่คึกคักเต็มเปี่ยมไปด้วยศักยภาพ หรือ เป็นทีมที่เรื่อยๆ เฉื่อยๆ เนือยๆ เงิบๆ

หรือแม้กระทั่งเป็นทีมที่ ห่อเหี่ยว ท้อแท้ สิ้นหวัง พากัน ร้องไห้หนักมาก ก็ได้!"

ผมยังอดไม่ได้ ที่อยากจะกระซิบดังๆ อีกครั้งว่า..

"ประโยคแรก และ กิริยาท่าทางแรกที่ท่านแสดงออกกับลูกน้อง หรือทีมงานในตอนเช้า..ส่งผลกับ "บรรยากาศการทำงานและผลงานของทีมงานตลอดทั้งวัน!"

ก็ไม่รู้สินะ...จะเชื่อหรือไม่ก็ลองไปคิดดูกันเอาเอง"นะครัช"

และที่เป็นแบบนี้ เป็นเพราะอะไรเหรอครับ? ถ้าถามผม ผมก็จะตอบว่า..

เพราะว่า..ลูกน้องหรือทีมงานของท่าน จะสังเกตท่านตลอดเวลา โดยเฉพาะตอนเช้าหรือตอนเจอกันครั้งแรกของวันนั้น ว่า วันนี้ "อารมณ์" ของท่านเป็นยังไง..? ท่านกำลังคิด กำลังจะทำอะไร..? และสิ่งที่ท่านกำลังคิดและกำลังทำ จะส่งผลบวกหรือผลลบกับพวกเขาที่เป็นลูกน้องบ้าง?        

ลองทบทวนดูสิครับ...จริงมั้ย ที่วันไหนที่ท่านเข้ามาที่ทำงาน ที่หน่วยงานของท่าน ด้วยความหงุดหงิด โกรธเกรี้ยว หรือมาแบบ "เงียบๆ แต่เพียบไปด้วยรังสีอำมหิต!" ลูกน้องของท่านแทบทุกคน จะพยายามไม่สบตา หลบหน้าท่านกันสุดชีวิต ก้มหน้าก้มตาทำงานกันอย่างไม่คิดชีวิต เพราะไม่รู้ว่าหวยหรือระเบิดของท่านจะไปลงที่ใครให้หงายเงิบแต่เช้า!

แต่ถ้าวันไหน ท่านเข้ามาที่ทำงาน หรือหน่วยงานของท่าน ด้วยบรรยากาศ ร่าเริง ยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายลูกน้องแต่ละคนอย่างอารมณ์ดี บรรยากาศของทีมในวันนั้นก็จะพากันสดใสร่าเริงตามไปด้วย!

คำถามก็คือ..แล้วทำไมท่านต้องเข้ามาที่ทำงานด้วยความเคร่งเครียด หงุดหงิด โกรธเกรี้ยวบ่อยๆ ในตอนเช้า เพราะท่าน ไม่ว่าจะเป็นผู้นำระดับหัวหน้างาน หรือผู้จัดการ ผู้อำนวยการ ไปจนถึงผู้นำสูงสุดหรือเจ้าของกิจการ.."อิทธิพล" ของท่านที่แสดงออกมาในแต่ละวัน "ส่งผลอย่างมาก" ที่จะทำให้ลูกน้องของท่าน ฟรุ้งฟริ้ง มุ้งมิ้ง ร่าเริง ทำงานอย่างเต็มที่ หรือ ทำงานแค่ขอไปที ให้หมดไปวันๆ หรือทำงานไปแช่งไปให้ท่านป่วยไม่ต้องเข้ามาที่ทำงานยิ่งนานยิ่งดี!

ไม่ได้ห้ามท่านโกรธ ไม่ได้ห้ามท่านหงุดหงิด ไม่ได้ห้ามท่านเคร่งเครียด เพราะเราๆ ท่านๆ ต่างก็เป็น ปุถุชน มีรัก มีโกรธเป็นเรื่องธรรมดา เพียงแต่ว่า..

ท่านอยู่ในฐานะ "ผู้นำทีม" คงเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยจะส่งผลดีแน่ ที่ท่านไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ หรือเอาแต่แสดงกิริยาท่าทางในทางลบ กับทีมงานที่เป็นลูกน้องของท่านบ่อยๆ ตามอำเภอใจ แล้วใครจะเชื่อถือ เชื่อมั่น ศรัทธา พร้อมทุ่มทั้งกายและใจในการทำงานอย่างเต็มที่ล่ะครับ!

ถ้าเป็นไปได้..ท่านที่เคยมีปัญหาแบบนี้ ไม่ว่าท่านจะเป็นผู้นำทีมระดับใดก็แล้วแต่ ลองค่อยๆ ปรับแก้ที่ตัวท่านเองก่อน ค่อยๆ ฝืนความเคยชินที่มักแสดงออกในด้านลบกับลูกน้องของท่าน ทีละอย่าง ช่วงแรกๆ อาจรู้สึกอึดอัดหรือฝืนบ้าง ก็ทนๆ เอาหน่อย(ลูกน้องของท่านยังทนท่านมาได้ถึงทุกวันนี้เลย!)

แล้วท่านจะเริ่มพบว่า บรรยากาศในการทำงานของทีมงานท่าน เริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ทีละนิดๆ อย่าเชื่อ..จนกว่าจะไปลองทำดูนะครับ!

เพราะฉะนั้น..การแก้ปัญหาหรือพัฒนาทีมงานในระยะหลังๆ จะเน้นแก้ที่ตัว "ผู้นำทีม" ในแต่ละระดับเป็นหลัก แล้วค่อยไปแก้ปัญหา-พัฒนาคนที่เป็นลูกน้อง ซึ่งจะได้ผลกว่าการแก้ปัญหา-พัฒนาลูกน้อง โดยที่ "ผู้นำทีม" ไม่ได้ถูกแก้ปัญหา!

ในบางครั้งบางองค์กรที่ ลูกน้องค่อนข้างใช้ได้ ก็เน้นแก้ปัญหา พัฒนาภาวะผู้นำและทักษะในเรื่อง Coach ของหัวหน้าทีมในแต่ละระดับ ก็สามารถเปลี่ยนจากทีมที่มีปัญหา ให้กลายเป็นทีมที่มีศักยภาพภายในไม่กี่เดือน!

ผมอยากกระซิบ(เบาๆ) ส่งท้ายว่า...

อย่าเอาแต่บ่น อย่าเอาแต่ว่า ว่าลูกน้องมีปัญหา ไม่ยอมพัฒนา หรือไม่ทุ่มเท..และอย่าพยามยาม เปลี่ยนแปลงแต่ตัวลูกน้อง โดยที่ท่านในฐานะผู้นำ...ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงหรือพัฒนาเลย..เพราะบ่นไป หรือพัฒนาลูกน้องแต่ฝ่ายเดียวก็เหนื่อยเปล่าๆ

เริ่มเปลี่ยนแปลงและพัฒนาที่ตัวท่านก่อนดีกว่ามั้ยครับ แล้วท่านจะพบว่า..ท่านมีอิทธิพลมากจริงๆ ที่จะส่งผลให้ทีมงานของท่าน เป็นทีมงานที่มีปัญหา หรือ เป็นทีมงานที่มีศักยภาพ!

สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน