จากประชาชาติธุรกิจ
โดย ธำรงศักดิ์ คงคาสวัสดิ์ http://tamrongsakk.blogspot.com
ผมไปอ่านเจอคำถามในกระทู้ดังแห่งหนึ่ง มีคนเข้าไปตั้งคำถามว่า..."เงินเดือนแอร์โฮสเตส 150,000 บาทเว่อร์เกินไปไหม..."
เท่านั้นแหละครับ มีคนเข้ามาเมนต์มาเมาท์มาตอบกันเยอะพอสมควร ต่างก็ตอบไปตามความคิดเห็น หรือความรู้สึกของตัวเองต่าง ๆ นานา บ้างก็ว่าขี้โม้ไม่จริงหรอก เงินเดือนแสนห้านี่ต้องเป็นเงินเดือนของนักบินผู้ช่วย (Co-Pilot) แล้วตะหาก เงินเดือนของแอร์ฯจะมาเท่ากับนักบินผู้ช่วยได้ยังไง หรือบ้างก็ว่าพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินต้องทำงานหนัก ต้องคอยดูแลผู้โดยสาร ยิ่งเป็นไฟลต์ไกล ๆ ก็เหนื่อยมากก็ต้องได้แสนห้าสิเหมาะสมแล้ว ฯลฯ
น่าแปลกที่ว่าผู้คนที่เข้ามาให้ความเห็นในเรื่องนี้ส่วนใหญ่ใช้ "ความรู้สึก" หรือความคิดเห็นส่วนตัวเข้ามาตอบมากกว่าที่จะใช้ "ข้อมูล" !
ผมว่าเรื่องนี้ยังเป็นปัญหาในการทำงานของบ้านเราอยู่ เพราะเรามักใช้ความรู้สึก...มากกว่าการใช้ข้อมูลหรือเหตุผลเพื่อแก้ปัญหาหรือตอบคำถามนะสิครับ มีคำพูดอยู่คำหนึ่ง (ใครพูดผมก็จำไม่ได้แล้ว) ว่า "ใครมีข้อมูลข่าวสารที่ถูกต้อง คนนั้นได้เปรียบในการตัดสินใจอยู่เสมอ"
แต่น่าแปลกที่หลายครั้งในการแก้ปัญหาและตัดสินใจที่สำคัญๆ ในระดับองค์กรหรือระดับชาติ เรากลับใช้ความรู้สึกตัดสินใจ แทนที่จะหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น ๆ อย่างรอบด้าน และกลั่นกรองข้อมูลเหล่านั้นให้ดีเสียก่อน แล้วจึงนำมาคิดวิเคราะห์เพื่อวางแผนแก้ปัญหาและตัดสินใจ ซึ่งน่าจะทำให้การตัดสินใจแก้ปัญหาสำเร็จลุล่วงได้ดีกว่าการใช้ความรู้สึก หรือ "มโน" ในการแก้ปัญหา
อย่างในกรณีนี้ก็เช่นเดียวกัน ที่ผมเล่ามาให้ฟังข้างต้นนี่ก็เป็นเพียงภาพเล็ก ๆ ในภาพใหญ่ต่อไปเหมือนกันนะครับ ปัจจุบันเป็นยุคของข้อมูลข่าวสาร อินเทอร์เน็ต โซเชียลมีเดีย การหาข้อมูลไม่ใช่เรื่องยากเหมือนสมัยก่อน สามารถเข้าถึงข้อมูลได้รวดเร็วและตรวจสอบความถูกต้องได้เร็วเช่นเดียวกัน แต่ไม่มีใครสักคนหาข้อมูลหรือไปเช็กดูจากแหล่งต่าง ๆ ดูว่าตกลงแล้วในสายการบินยี่ห้อต่าง ๆ นั้นเขาจ่ายเงินเดือนแอร์ฯกันเดือนละเท่าไหร่, มีเงินเพิ่มพิเศษอะไรอีกหรือไม่ ซึ่งเมื่อเราได้ข้อมูลจากสายการบินต่าง ๆ แล้วเราก็สามารถนำมาวิเคราะห์เพื่อหาค่าเฉลี่ย หรือเลือกใช้ข้อมูลที่มีได้ตามความเหมาะสม โดยไม่ต้องมาใช้ความรู้สึกถกเถียงกันแบบนี้
ดังนั้น ถ้าจะถามว่าตกลงเงินเดือนของแอร์โฮสเตสเดือนละ 150,000 บาทใช่หรือไม่ คำตอบก็คือต้องไปหาข้อมูลจาก "ตลาด" (หมายถึงตลาดแรงงานนะครับ) คือ บรรดาสายการบินต่าง ๆ ที่เขาจ่ายกันอยู่แหละครับว่าเขาจ่ายกันเท่าไหร่ จะได้คำตอบที่ดีที่สุดมากกว่าการใช้ความรู้สึกมาตอบ และตรงนี้ผมก็มีข้อคิดสำหรับผู้บริหารระดับสูงหรือเจ้าของกิจการในเรื่องการ จ่ายค่าตอบแทนจากตัวอย่างข้างต้นก็คือ...คนที่เป็นผู้กำหนดค่าจ้างตัวจริง คือ "ตลาด" นะครับ ไม่ใช่นายจ้างหรือผู้บริหารเป็นคนกำหนด ซึ่งยังมีเจ้าของกิจการหรือผู้บริหารระดับสูงหลายคนยังเข้าใจว่าฉันเป็นผู้กำหนดค่าจ้างในตำแหน่งงานต่าง ๆ ในบริษัท และก็กำหนดค่าจ้างตามใจฉัน โดยไม่เคยไปดูเลยว่าในตลาดเขาจ่ายกันเท่าไหร่ในตำแหน่งต่าง ๆ ที่ทำงานอย่างเดียวกัน
เมื่อพนักงานทำงานไปแล้วพบว่าตัวเองได้ค่าจ้างต่ำกว่าตลาดที่เขาจ่ายกันอยู่ในที่สุดพนักงานคนนั้นก็จะ ลาออก เพื่อไปทำงานในบริษัทที่เขาจ่ายให้สูงกว่าที่พนักงานคนนั้นได้รับในปัจจุบัน
ถ้าจะถามว่าแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าตลาดเขาจ่ายกันอยู่เท่าไหร่ในตำแหน่งงานต่างๆ ?
คำตอบก็คือ บริษัทของท่านต้องเข้าร่วมการสำรวจค่าตอบแทนกับองค์กรที่เขาเป็นคนกลางในการสำรวจค่าตอบแทนประจำปี ซึ่งก็มีอยู่หลาย ๆ องค์กรที่เขาทำกันทุกปี เช่น สมาคมจัดการงานบุคคลแห่งประเทศไทย (PMAT) หรือบริษัท HR Center จำกัด เป็นต้น
เพียงเท่านี้ ท่านก็จะมีข้อมูลเรื่องค่าตอบแทนและสวัสดิการเพื่อเป็นฐานความคิดในเรื่อง การบริหารค่าตอบแทนขององค์กรของท่านอย่างมีเหตุมีผลมากกว่าการใช้ความรู้สึก แล้ว
สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน
