อำนาจอย่าให้มี หน้าที่อย่าให้ชัด!
โดย : ธีรพล แซ่ตั้ง

จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์

มีคนจำพวกหนึ่ง..ซึ่งเป็นที่ อิดหนาระอาใจ ของบรรดาผู้บริหารและพนักงาน

คนจำพวกนี้ คือ ผู้ที่อยู่องค์กรมาในระยะเวลาพอสมควร (บางคนอยู่ตั้งแต่ยุคก่อตั้ง หรือยุคแรกๆ ของหน่วยงาน หรืออย่างน้อยก็หลักสิบปีขึ้นไป) จนปัจจุบัน มีตำแหน่งระดับผู้จัดการ ไปจนถึงผู้บริหารระดับสูงในบางหน่วยงาน.. (คนที่อยู่กับองค์กรหรือหน่วยงานมานาน แต่เป็นคนที่ยังมีไฟ หรือมีความสามารถก็มีเยอะนะครับ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดว่า คนที่อยู่มานานทุกคน จะเป็นคนประเภทนี้ไปหมดทุกคน ไม่ใช่นะครับ

ประเด็นในวันนี้ จะเน้นไปที่ ผู้บริหารที่อยู่มานาน แต่ปราศจากผลงานในเชิงสร้างสรรค์ แต่จะโดดเด่นในเรื่องการขัดขวาง...ทำลายล้าง..หรือ ทำตัวให้เป็นอุปสรรคต่อความก้าวหน้าของหน่วยงานและองค์กร..เข้าใจตรงกันนะครับ)

องค์กรใดที่ให้บุคคลประเภทนี้.."มีบทบาท-หน้าที่ ที่ชัดเจน" เช่น ให้บริหารหน่วยงานให้ประสบความสำเร็จ หรือให้บรรลุเป้าหมายอะไรก็แล้วแต่ที่หน่วยงานนั้นๆ ต้องทำให้ได้ มักจะพบว่า หน่วยงานที่มีผู้จัดการหรือผู้บริหารประเภทนี้ ดูแล...มักจะเป็นหน่วยงานที่สร้างปัญหา สร้างความผะอืดผะอม กลืนไม่เข้า คายไม่ออกให้กับทุกคนที่ต้องเกี่ยวข้องกับหน่วยงานนี้ตลอดๆ!

ถึงแม้จะมีหน้าที่ที่ชัดเจน (แต่แทบไม่เคยทำอะไรที่เป็นหน้าที่ที่ควรทำเลย!) ยังมีอำนาจในหลายๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องงาน หรือเรื่องคน ผู้บริหารประเภทนี้ มักจะใช้อำนาจแบบไม่สร้างสรรค์ โฉ่งฉ่าง บ่อยครั้งที่ตัดสินใจผิดๆ ก่อให้เกิดความเสียหายกับหน่วยงาน กับคนและองค์กรบ่อยๆ เพราะมั่นใจว่า...เก๋า อยู่มานาน ทุกคนต้องเกรงใจ CEO ยังไม่กล้าทำอะไรเลย!

หน้าที่หลัก 3 ประการของ ผู้จัดการ / ผู้บริหารประเภทนี้คือ...

ทำตัว "เป็นขาใหญ่ ที่ต่อต้านการเปลี่ยนแปลงทุกชนิด!"

ไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงนั้น จะก่อให้เกิดผลดีกับทุกคน กับองค์กรยังไง ไม่สน และไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง เคยชินกับสิ่งเดิมๆ ที่เคยเป็นมายังไง ควรปล่อยให้เป็นไปแบบนั้น!

มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น โดย "ชอบเผือก(เสือก)ไปซะทุกเรื่อง!”

ทั้งที่แต่ละเรื่อง แทบไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับงานของตัวเองเลย แต่ขอให้ได้ "แสดงความเห็นโง่ๆ เชิงลบ" อย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง เช้า เย็นหลังอาหาร ถึงจะสบายใจ! ไม่มีใครอยากไปถามความเห็น เพราะมักจะได้แต่ความเห็นเชิงลบ ความเห็นที่บั่นทอนกำลังใจ แต่พอได้รู้ ได้ยิน ฝ่ายอื่นจะคิดจะทำอะไร ก็จะรีบไป "เผือก" อย่างเมามันอยู่คนเดียว คนอื่นๆ ก็ต้องทนฟัง เพราะเห็นแก่ความอาวุโส อยู่มานาน(บางคนอาจจะคิดว่า ปล่อยไว้สักคนเพราะเป็นไม้ใกล้ฝั่งแล้ว ทนๆ ฟังมันหน่อย ไม่นานก็คงจากไปด้วยโรคชรา หรือไม่ก็โรคหลอดเลือดหัวใจตีบตันไม่วันใดก็วันหนึ่ง!)

สร้างปัญหาให้กับ "คู่ค้า" และ "ลูกค้า" เป็นระยะ

โดยถือความคิด การกระทำของตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ใส่ใจ ไม่โอนอ่อนผ่อนตาม ความต้องการของคู่ค้า เป็นที่เอือมระอาของคู่ค้าที่ต้องติดต่องานมาโดยตลอด และกับลูกค้าก็เช่นกัน ถ้ารู้สึกว่าลูกค้าเรื่องมาก หรือจุกจิกก็ไม่รอช้าที่จะใส่อารมณ์กับลูกค้าโดยไม่แคร์สื่อ!

คำถามคือ ผู้บริหารระดับสูงคนอื่นๆ และ CEO รู้เรื่องราวเหล่านี้หรือไม่...บอกได้เลยว่าทุกคน ทุกที่รู้!

คำถามถัดไปคือ รู้แล้วทำไมยังปล่อยให้เป็นแบบนี้ ไม่เรียกมาคุย ไม่เรียกมา"ปรับทัศนคติ!"

คำตอบคือ เรียกก็แล้ว คุยก็แล้ว จนอยากจะส่งไปเข้าค่ายให้ช่วยปรับทัศนคติจริงๆ แต่ไม่เกิดผล ไม่ดีขึ้น!

คำถามคือ เพราะอะไร CEO คุยแล้วถึงไม่ดีขึ้น หรือสงบปากสงบคำลงพักเดียว ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก!?

คำตอบก็คือ ...เพราะ CEO หรือผู้บริหารระดับสูงแบบไทยๆ...ยังติดลูกเกรงใจ ได้แต่คิด แต่ไม่กล้าตัดสินใจ ทำอะไรให้มันเด็ดขาดไงครับ!

การคุยแบบอ้อมๆ แอ้มๆ กับ ผู้จัดการหรือผู้บริหารที่มีปัญหาแบบนี้..ยิ่งคุยบ่อย แต่คุยแบบเกรงใจ คุยแบบอ้อมๆ แอ้มๆ ยิ่งเป็นการไปเสริมภูมิต้านทานให้คนประเภทนี้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น เพราะรู้ว่า อย่างมากก็แค่เรียกมาคุย ก็แค่นั้น!

แล้วทำไม CEO ถึงไม่ค่อยเด็ดขาด...คำตอบ(ข้ออ้าง) ส่วนมากจะตอบว่า...

"คนเก่า คนแก่ อยู่ด้วยกันมานานแล้ว ก็ปล่อยๆ ไว้ซักคนน่า" (โดยไม่ได้คิดเลยว่า ผู้จัดการหรือผู้บริหารประเภทนี้ สร้างปัญหาให้กับ คู่ค้า ลูกค้า และพนักงานที่ต้องเกี่ยวข้องจนท้อใจ ไปเท่าไหร่แล้ว!)

มาถึงตรงนี้ คงรู้กันแล้วใช่มั้ยครับว่า..ปัญหาแบบนี้ที่ยังคงอยู่ เพราะใคร!

จริงๆ ถ้า CEO หรือผู้บริหารระดับสูงจะแก้ปัญหา ผู้จัดการประเภทนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย เพียงแต่ยังติดลูกเกรงใจ บริหารแบบไทยๆ ลูบหน้าปะจมูกไปวันๆ....

ทางเลือกแรก..คุย / เตือน / มีปัญหา จัดการขั้นเด็ดขาด เชิญไปทำตัวมีปัญหาข้างนอก(ให้ออก!) มั่นใจได้เลยว่า CEOและผู้บริหารแบบไทยๆ...ส่วนมากจะไม่เลือกวิธีนี้ เพราะถ้าทำได้คงทำไปนานแล้ว! งั้นก็จำเป็นต้องไป...

ทางเลือกที่สอง..ถ้าจะปล่อยให้อยู่สร้างปัญหาและสร้างความรำคาญต่อไป ก็ต้อง "อำนาจอย่าให้มี หน้าที่อย่าให้ชัด!"

ให้ลอยไป ลอยมาโดยไม่มีบทบาทหน้าที่ ปราศจากอำนาจทุกอย่าง..จนกระทั่งฝ่อไปเอง

จบนะ!

สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน