อย่าทำตัวเป็น 'ปลวกอ้วน'

โดย : ดร.อัจฉรา โยมสินธุ์ : atchara.y@bu.ac.th

จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์

ใครไม่อยากทำตัวเป็น "ปลวกอ้วน" คนที่อยากได้อยากมี จนลืมนึกถึงความถูกต้อง จงทำตามคำท่านสังฆราช "เอาชนะมารในใจ" ให้ได้!!!

ผู้เขียนขอแสดงความอาลัย สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ด้วยการน้อมนำบางส่วนของบทธรรมคำสอนที่ล้ำค่ายิ่งของพระองค์ มาเผยแผ่ไว้ ณ ที่นี้

"ข้อวิตกว่าถือศีลไม่ร่ำรวยนั้น ไม่ร่ำรวยในทางสุจริตจริง ถ้าคิดดูโดยรอบคอบจักเห็นว่า ศีลเป็นข้อยกเว้นจากการถือเอาในทางทุจริต จึงไม่ได้ทางนั้นตรงตัวอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ทำให้เสียหายยากจนเพราะทุจริตของตนทั้งส่วนตัวทั้งส่วนรวม และเมื่อตั้งใจประกอบอาชีพโดยชอบด้วยความไม่ประมาทก็จักตั้งตนได้โดยลำดับ ผู้ที่มาถือเอาในทางทุจริต ถึงจะร่ำรวยขึ้นก็เหมือน “ปลวกอ้วน” เพราะกัดเสากับฝาเรือน ปลวกกัดเรือนยิ่งมากยิ่งอ้วนขึ้นเท่าไร เรือนก็ใกล้พังเข้าไปเท่านั้น จนอาจพังครืนลงไป ฉะนั้น โภคทรัพย์จะสมบูรณ์พูนเพิ่ม ก็เพราะพากันประกอบกระทำในทางที่ชอบ ที่สุจริต และไม่ทำตัวเป็นปลวกอ้วน..."

อย่างที่เห็นกันอยู่ทั่วไปในสังคมไทย คนร่ำคนรวยแบบ "ปลวกอ้วน" ดูจะมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผู้คนจำนวนไม่น้อยอยากได้ดิบได้ดี อยากเป็นใหญ่เป็นโต อยากมีทรัพย์สินเงินทองเยอะๆ อยากมีหน้ามีตาในสังคม จึงยอมทำทุกวิธีทางเพื่อให้ได้มีโภคทรัพย์เหล่านี้ โดยไม่สนใจว่า กำลังกัดกินเสาบ้านหรือฝาเรือนอยู่ทุกวัน...เพราะว่า สนใจแต่สิ่งที่ตนเอง "จะได้"โดยไม่ไยดีกับสิ่งที่ส่วนรวม "จะเสีย" เห็นคนอื่นทุจริตแล้ว ร่ำรวยได้รวดเร็ว ก็เริ่มลังเลในความสุจริตที่ตนเองทำ...อย่างที่ สมเด็จพระสังฆราช ทรงสอนว่าคนเราเกิดมาด้วยตัณหา ความอยาก และ กรรม...จึงไม่น่าแปลกใจที่มนุษย์เราจะมีความต้องการอย่างไม่มีที่สิ้นสุด นอกจากนี้ คนส่วนใหญ่ยังมีแนวโน้มรักสบาย และใฝ่ไปในทางอกุศล...จึงทำให้มนุษย์อย่างเราๆ มักชอบเดินทางลัด ชอบ shortcut อยากได้ ต้องได้ อยากมี ต้องมี...การคดโกง ทุจริตเพื่อความมั่งคั่ง ร่ำรวย ส่วนตนจึงขยายวงกว้างได้อย่างรวดเร็ว...ซึ่งน่าเศร้าใจอย่างยิ่ง

ใครไม่อยากร่ำรวยแบบ "ปลวกอ้วน" สมเด็จพระสังฆราช ทรงสอนไว้ว่า "เมื่อชนะมารในใจของตนได้แล้ว มารข้างนอกก็ทำอะไรไม่ได้" เราจึงต้องฝึกหัด พัฒนาจิตใจตัวเองบ่อยๆ บอกตัวเองบ่อยๆ ว่า มนุษย์ล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียร ทรัพย์สินเงินทองควรจะได้มาโดยทางสุจริต โดยชอบธรรม ขอเพียงเราไม่ประมาท ไม่เกียจคร้าน ย่อมตั้งตัวขึ้นมาได้อย่างมั่นคง...หากชนะใจตนเองได้จะทำให้เราไม่ต้องตกนรก ไม่ต้องจมอยู่กับความหวาดระแวง กินไม่ได้ นอนไม่หลับเพราะสารพัดความกลัวรุมเร้า เช่น กลัวถูกเปิดโปง กลัวถูกตำรวจจับ กลัวถูกหักหลัง กลัวถูกลงโทษ เป็นต้น "ปลวกอ้วน" จะมีความสุขได้อย่างไร ในเมื่อบ้านกำลังจะพังจากเสาบ้านที่ผุพัง จากฝาเรือนที่กลวงโบ๋...ยิ่งอ้วน ยิ่งรวย ยิ่งอันตรายทั้งต่อตัวเองและผู้คนที่อยู่ร่วมชายคาเดียวกัน...

สมเด็จพระสังฆราช ยังทรงสอนไว้ด้วยว่า "วิธีดับความปรารถนาและความต้องการ คือ การหัดเป็นผู้ให้บ่อยๆ ให้เสมอๆ" และ "ทรัพย์ของคนตระหนี่นั้น แม้จะมีมากก็เหมือนไม่มี เพราะไม่เกิดประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น" ใครอยากร่ำรวย อย่างสงบสุขและยั่งยืนจะต้องรู้จักให้ รู้จักแบ่งปัน...เพราะการให้ จะช่วยให้เรา รู้จักละ รู้จักเสียสละ ลดความอยากมี อยากครอบครอง อยากเป็นเจ้าของลงได้...เมื่อความเป็น "ของเรา" ลดน้อยลง ความเป็น "ตัวเรา" ก็จะเริ่มเล็กลง...สังคมที่แก่งแย่ง แข่งขัน หลอกลวง แย่งกันค้าขาย แย่งกันช่วงชิงส่วนแบ่งทางการตลาด แย่งกันหาลูกค้า แย่งกันทำกำไร... ก็จะกลายเป็นสังคมที่ทำมาหากินอย่างเกื้อกูล มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แบ่งปัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน...หากเราลองพิจารณา อภิมหาเศรษฐีผู้ยิ่งใหญ่ของโลก 2 ท่าน คือ คุณปู่วอร์เรน บัฟเฟตต์ กับคุณลุงบิล เกตส์ ที่บริจาคทรัพย์สินกว่า 95% ให้การกุศล เพราะเขาเชื่อว่า "ผู้ที่ได้มาก ย่อมต้องเป็นผู้ที่ให้มาก" บิล เกตส์ ยังพูดเสมอๆ ว่า การให้ทำให้เขามีความสุข...ถ้าการมีโภคทรัพย์มหาศาลจะสร้างความสุขได้อย่างแท้จริง...อภิมหาเศรษฐีสองท่านนี้ คงไม่บริจาคทรัพย์สินเกือบทั้งหมดของตนเองให้แก่องค์กรการกุศลเป็นแน่

ทรัพย์สินเงินทองมหาศาล ไม่สามารถซื้อหาทุกอย่างได้ตามที่ต้องการ เพราะความต้องการของคนเรานั้นไร้ขอบเขตจำกัด และมีพลังอำนาจทั้งทางดีและทางร้าย...ใครไม่อยากตกอยู่ในนรกทุกวัน ต้องรู้จักทำมาหากินอย่างสุจริต รู้จักใช้จ่ายอย่างชาญฉลาด รู้จักแบ่งปันและสร้างประโยชน์แก่ส่วนรวม...คงเป็นเพราะ "ไม่รู้" ปลวกอ้วนจำนวนมาก จึงยังไม่สำนึก หาก "ได้รู้" ว่าสิ่งที่กำลังทำจะส่งผลอย่างไรในอนาคต ปลวกอ้วนเหล่านั้นคงไม่กล้าทำ อย่างที่ สมเด็จพระสังฆราช ได้ทรงสอนเรื่องกรรมไว้ว่า "ทุกคนต้องรับผิดชอบต่อกรรมของตนเองจะป้ายไปให้คนอื่นไม่ได้ คนทำดีจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ก็ตาม ก็เป็นคนดีเพราะกรรมของตน ใครจะรู้หรือชื่นชมหรือไม่ก็ตาม ตัวผู้ทำรู้สึกตัวเองว่าทำดี คนที่ทำไม่ดี เช่น ประพฤติเกะกะระรานเป็นคนหัวขโมย ก็เป็นคนชั่วเพราะกรรมของตนเอง ใครจะรู้หรือไม่ก็ตาม ตัวผู้ทำเองก็รู้สึกว่าตัวทำชั่ว อาจจะป้ายความผิดให้ผู้อื่นด้วยการหลอกให้คนอื่นเข้าใจผิด แต่จะหลอกตัวเองไม่ได้..."

ชีวิตนี้น้อยนัก แต่สำคัญนัก...หากเรามัวแต่ลุ่มหลง มัวเมาอยู่กับการสร้างและสะสมทรัพย์สินเงินทอง คงน่าเสียดายยิ่ง

ขอถวายอภิสัมมานสักการะ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ด้วยเศียรเกล้า

สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน