จากประชาชาติธุรกิจ

ข่าว การลาพักรักษาตัวของ "สตีฟ จ็อบส์" ตกอยู่ในความสนใจของผู้คนทั่วโลก เพราะ ซีอีโอรายนี้เป็นเหมือนสัญลักษณ์ของ "แอปเปิล" ที่ไม่สามารถแยกออกจากกัน

น่า สนใจตรงที่ "จ็อบส์" ไม่ใช่ซีอีโอเพียงคนเดียวที่ปลุกปั้นแบรนด์จนโด่งดัง ทำให้เกิดความวิตกว่าบริษัทจะอยู่รอดได้หรือไม่หากไร้ผู้บริหารมือดีเหล่า นี้

เว็บไซต์เอ็มเอสเอ็นบีซี ระบุว่า หลายบริษัทสามารถนำพาธุรกิจเดินหน้าต่อไปได้ในยามที่ซีอีโอผู้ปลุกปั้นแบ รนด์ยอมถอยเปิดทางให้คนรุ่นหลัง ขณะที่อีกหลายบริษัทกลับลุ่ม ๆ ดอน ๆ เมื่อ แบรนด์ไอคอนเหล่านี้ขอเวลานอก

"วอร์เรน บัฟเฟตต์" มหาเศรษฐี นักลงทุนวัย 80 ปี เจ้าของอาณาจักร "เบิร์กไชร์ แฮทอะเวย์" แจ้งผู้ถือหุ้นในปี 2550 ว่า มีแคนดิเดต 3 รายที่จะนั่งเก้าอี้ซีอีโอคนต่อไป และมีแคนดิเดตอีก 4 คนที่จะมาดูแลงานด้านการลงทุน

กระทั่งเมื่อปีที่แล้วบัฟเฟตต์เลือก "ทอดด์ แอนโทนี คอมบ์ส" มาร่วมงาน และมีแนวโน้มว่าเขาอาจจะเป็นทายาทสานงานด้านการลงทุนต่อจากบัฟเฟตต์

คล้าย กับ "บิลล์ เกตส์" ผู้ก่อตั้ง "ไมโครซอฟท์" ที่ส่งไม้ต่อให้กับ "สตีฟ บอลเมอร์" ตั้งแต่ปี 2543 หลังจากที่บอลเมอร์ร่วมงานกับบริษัทตั้งแต่ปี 2523

หลังจากนั้น เกตส์สวมบทประธานฝ่ายออกแบบซอฟต์แวร์ ก่อนอำลางานในไมโครซอฟท์ในปี 2551 เพื่อไปทำงานการกุศลอย่างเต็มที่ โดยขณะนี้เกตส์ยังนั่งตำแหน่งประธานบอร์ดไมโครซอฟท์

หันมาที่ "เจเนอรัล อิเล็กทริก" (จีอี) ที่มี "แจ็ก เวลช์" เป็นซีอีโอคู่บุญที่สร้างความยิ่งใหญ่ให้กับบริษัทมายาวนาน ด้วยทักษะด้านบริหารจัดการจนได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง เวลช์เตรียมความพร้อมให้ผู้ที่มีศักยภาพที่จะขึ้นมาสืบทอดก่อนบอกลาตำแหน่ง สูงสุดใน ปี 2544 และ "เจฟฟ์ อิมเมลต์" เป็นผู้ที่ได้รับคัดเลือกให้เป็นทายาท

สำหรับ "สตาร์บัคส์" ถึงแม้ว่า "โฮเวิร์ด ชูลต์ส" จะไม่ใช่ผู้ก่อตั้งเชนกาแฟรายนี้ แต่ชูลต์สเป็นผู้ปลุกปั้นให้สตาร์บัคส์ก้าวสู่ความยิ่งใหญ่ในวันนี้

ชูลต์ สหลีกทางจากตำแหน่งซีอีโอในปี 2543 เพื่อดูแลงานด้านกลยุทธ์ของสตาร์บัคส์ แต่เขาก็กลับมานั่งเก้าอี้ซีอีโออีกครั้งในปี 2551 เพื่อประคับประคองบริษัทที่เริ่มหลงทางจนทำให้ยอดขายลดต่อเนื่อง กระทั่งสตาร์บัคส์กลับมา แข็งแรงอีกครั้ง แม้จะต้องตัดใจเลย์ออฟพนักงาน และปิดสาขาบางส่วนแลกกับการรอดพ้นจากความถดถอย

ชูลต์สยอมรับกับนิตย สารฮาร์วาร์ด บิสซิเนส รีวิวว่า เขาไม่ได้ตระเตรียมเรื่องทายาทธุรกิจให้ดีก่อนอำลาตำแหน่งครั้งที่แล้ว และตระหนักว่าจะต้องทำให้ดีกว่าเดิมหากจะก้าวลงจากตำแหน่งในครั้งต่อไป เพียงแต่ตอนนี้เขายังไม่มีแผนที่จะเว้นวรรคในระยะอันใกล้

ขณะที่ "แฮร์รี่ สโตนไซเฟอร์" ลาออกจากซีอีโอ "โบอิ้ง" ในปี 2548 หลังมีข่าวความสัมพันธ์กับพนักงานในบริษัท ส่งผลให้ผู้ผลิตเครื่องบินยักษ์ใหญ่ต้องไร้ผู้นำไปนานหลายเดือน จนกระทั่งได้ "จิม แม็กเนอร์นีย์" มารับช่วงต่อ

ก่อนหน้านี้ "ฟิล คอนดิต" อดีตซีอีโอโบอิ้งก็ต้องระเห็จออกจากตำแหน่งในปี 2546 จากกรณีอื้อฉาวทางจริยธรรม

ส่วน "โทนี เฮย์เวิร์ด" อดีตซีอีโอของ "บริติช ปิโตรเลียม" (บีพี) ซึ่งดูเหมือน ไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด จนกระทั่งเกิดเหตุน้ำมันรั่วในอ่าวเม็กซิโก เฮย์เวิร์ดทำผิดพลาดหลายเรื่องจนยิ่งซ้ำเติมสถานการณ์ของบริษัท กระทั่งถูกเปลี่ยนตัวให้ "โรเบิร์ต ดัดลีย์" มาดูแลแทน

ก่อนหน้ายุคของเฮย์เวิร์ดเข้ามานั่งแท่นซีอีโอในปี 2550 บีพีก็เคยเผชิญกับปัญหาเรื่องความปลอดภัยในยุคของอดีตซีอีโอ "จอห์น บราวน์"

ข้าม มาที่ธุรกิจเทคโนโลยี หลังจาก "ไมเคิล เดลล์" ผู้ก่อตั้งบริษัทวางมือให้ "เควิน โรลลินส์" นั่งเก้าอี้ซีอีโอในปี 2547 "เดลล์" ต้องรีเทิร์นมาทำหน้าที่นี้อีกครั้งในปี 2550 หลังจากบริษัทเผชิญมรสุมถาโถม

เดลล์ในวัย 45 ปี บอกกับนักลงทุนเมื่อปีก่อนว่า บอร์ดบริหารควรจะเริ่มเตรียมแผนสืบทอดตำแหน่งเอาไว้ แม้ว่าเขาตั้งใจที่จะทำงานนี้ต่อไปอีกหลายปี

สำหรับกรณีของฮิ วเลตต์-แพคการ์ด (เอชพี) "มาร์ก เฮิร์ด" อดีตซีอีโอที่ ลาออกอย่างกะทันหันในปีที่แล้วจากกรณีอื้อฉาวที่ละเมิดจริยธรรมของบริษัท โดยเฮิร์ดเป็นคีย์แมนคนสำคัญที่พลิกฟื้นเอชพีหลังจากยุคขาลงก่อนหน้านี้

ล่าสุดเอชพีได้ "ลีโอ อโพเทเกอร์" เข้ามารับไม้ต่อ

หลัง จากเฮิร์ดลาออกจากเอชพีเขาก็ไปซบอกกับค่าย "ออราเคิล" ในฐานะประธานร่วม ซึ่งการขยับดังกล่าวถูก มองว่าเป็นไปได้ที่เฮิร์ดจะเป็นผู้สืบทอดธุรกิจต่อจาก "ลาร์รี่ เอลลิสัน" ซีอีโอ ผู้ก่อตั้งออราเคิลที่กุมบังเหียนองค์กรนี้มาตั้งแต่ปี 2520