จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์

หลักจากที่เห็นคนเก่าคนแก่ (บางคน) ขาดจริยธรรม ใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาสูงกว่าคนอื่น ตักตวงผลประโยชน์เข้ากระเป๋าตนเอง จนเศรษฐกิจล่มจม

จึง เป็นหน้าที่ของคนรุ่นใหม่ๆ ที่มี "คุณธรรม จริยธรรม" ต้องเข้ามากอบกู้ หรือมองให้แคบลงอีกหน่อย คือ จบมาแล้วมีงานทำงาน ประกอบด้วย 9 หลักสูตรด้วยกัน

นำโด่งมาลำดับแรกคงต้อง หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต หรือ MBA

ทุกครั้งที่เกิดวิกฤติเศรษฐกิจ คนทั้งโลกเพ่งเล็งมาที่คนกลุ่มนี้แหละว่าเป็นตัวก่อเหตุ โดยเฉพาะคนจบเอ็มบีเอ ด้านการเงิน แต่อย่างไรเสียตลาดแรงงานก็ต้องการคนกลุ่มนี้ไปทำงานในช่วงที่เศรษฐกิจฟื้น  แต่จะเลือกคนที่เข้าไปทำงานแล้วออกสตาร์ทได้ทันที มหาวิทยาลัยต่างๆ มีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการ "บ่มเพาะ" เน้นสอนด้วยกรณีศึกษา หรือเรียกง่ายๆ ว่า

"เรียนรู้จากอดีต เสริมด้วยจริยธรรม"

ต่อมาเป็นหลักสูตรเกี่ยวกับการกีฬา

ในอดีต คนมักมองว่านักกีฬาไม่สามารถยึดเป็นอาชีพ แต่หากมีการบริหารจัดการที่ดี ก็สามารถทำได้ ดูตัวอย่าง แทมมี่ แทมมารีน นักกีฬาแทนนิส ที่เล่นกีฬาอย่างเดียวแต่สามารถอยู่รอดปลอดภัยมาได้จนถึงปัจจุบัน และเป็นคนที่มีเงินเก็บ มีการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ เก็บดอกออกผลบ้าง

หลายมหาวิทยาลัย ก็เริ่มมีหลักสูตรกีฬามาทำการเรียนการสอนกันแล้ว โดยเฉพาะกีฬากอล์ฟ ที่มีสอนทั้งใน ม.รามคำแหงและเอแบค หรือใน ม.ศรีปทุม ที่เปิดหลักสูตรการบริหารจัดการกีฬาและบันเทิง ตั้งแต่ระดับปริญญาโทและเอก เป็นแห่งแรกในไทย

ตลาดแรงงานด้านนี้อาจไม่เฉพาะเจาะจงอยู่เพียงในประเทศเท่านั้น หากเก่งจริง...ตลาดต่างประเทศก็พร้อมอ้าแขนรับ

หลักสูตรต่อมาจะไม่พูดถึงก็ไม่ได้ คือหลักสูตรสร้างผู้ประกอบการรุ่นใหม่  (Entrepreneurs)

จากปรากฏการณ์ที่จะมีให้เห็นมากขึ้นเรื่อย ๆ จากการที่คนรุ่นใหม่ๆ เลิกง้อนายจ้าง แล้วกันมาท้าทายด้วยการเป็นนายตัวเองมากขึ้น  หลายๆ มหาวิทยาลัยจึงสร้างหลักสูตรออกมารองรับ โดยอาศัยการเรียนรู้จากกรณีศึกษาธุรกิจที่เกิดขึ้นจริง เสริมออปชั่นหาแหล่งเงินกู้ให้เสร็จสรรพ รองรับนักเรียนไฟแรง อยากทำธุรกิจของตัวเอง ทั้ง ม.รังสิต ม.กรุงเทพ

โลจิสติกส์และซัพพลายเชน (Logistics & Supply chains) จุดเริ่มความต้องการที่เกิดขึ้นจากรัฐบาล หน่วยงานเอกชน ผลักดันต่อเนื่องถึงภาคการศึกษาให้ต้องผลิตคนเข้ามาสอดรับ

ทั้งด้านบริหารจัดการด้านขนส่ง ซึ่งไม่เพียงแค่ขับรถ ขับเรืออย่างที่เข้าใจกัน แต่หมายรวมถึงการบริหารต้นทุนจากการขนส่ง

ซึ่งแน่นอนว่าตลาดแรงงานมีว่างเพียบ เพราะแม้แต่คนที่ทำงานด้านนี้อยู่ในปัจจุบันก็ไม่ได้จบจากด้านนี้โดยตรง ในขณะที่ตลาดแรงงานที่กำลังเบ่งบาน ก็รอคนเข้าไปทำหน้าที่ตรงจุดนี้

หลักสูตรที่ 5 คือ ภาษาจีนธุรกิจ เป็นการเรียนการสอนทั้งภาษาจีน และเข้าใจการทำธุรกิจ นิสัยใจคอ วัฒนธรรมของคนจีน ปัจจุบันเปิดสอนทั้ง ม.หัวเฉียวฯ  หอการค้า และปัญญาภิวัฒน์ โดยเดินไปอย่างสอดคล้องกับประเทศจีนที่จะกลายเป็นมหาอำนาจด้านเศรษฐกิจของ โลกในอนาคต

หลักสูตรเกี่ยวกับ การออกแบบกราฟฟิกและแอนิเมชัน ก็เป็นเทรนด์สำคัญของโลกการศึกษา เพราะทุกย่างก้าวธุรกิจวันนี้ล้อไปพร้อมกับโลกออนไลน์เกือบทั้งสิ้น งานออกแบบกราฟฟิกและแอนิเมชัน เป็นธุรกิจที่สร้างเงินสร้างทอง ทั้งเกม ภาพยนตร์ และงานโฆษณา ล้วนเป็นงานที่ลงทุนด้วย "สมอง" ซึ่งคนไทยไม่แพ้ใคร เพียงแต่ต้องอาศัยการเรียนรู้เทคโนโลยีเท่านั้น

อีกหนักสูตรที่ตรงกับสินค้าของประเทศ คือ การบริหารจัดการด้านอาหาร หรือ Food Management  ที่เชื่อมโยง 2 ศาสตร์เข้าไว้ด้วยกัน คือการผลิตอาหารและการบริหารจัดการ เพื่อผลักดันไทยเป็นอู่ข้าวอู่น้ำของโลก  ด้วยการผลิตนักบริหารที่มีความเชี่ยวชาญ เข้าใจระบบระเบียบ ตั้งแต่ต้นน้ำในด้านการผลิต จนถึงปลายน้ำคือส่งสินค้าถึงมือผู้บริโภค 

ต่อเนื่องไปถึง หลักสูตรการจัดการธุรกิจอาหาร ภัตตาคารและโรงแรม ซึ่งเป็นการเรียนการสอนในแง่ของการบริหารจัดการธุรกิจร้านอาหาร ครอบคลุมตั้งแต่โรงงานผลิตอาหาร ผู้ส่งออก/นำเข้า แฟรนไชส์ ภัตตาคาร บริการจัดเลี้ยง โดยกิจการที่ประสบความสำเร็จ มักจะมีลักษณะเด่นของตนเอง หัวใจสำคัญจึงอยู่ที่ตัวเจ้าของธุรกิจ หรือผู้บริหารที่ ต้องมีความรู้ และทักษะ ที่สามารถเข้าใจตลาดที่เปลี่ยนแปลง รู้จักพัฒนาผลิตภัณฑ์ ค้นคว้าสูตรของตนเอง รวมทั้งรู้จักการบริหารคน เงิน และข้อมูล อย่างเข้าใจและฉับไว เพื่อสร้างผลตอบแทนคุ้มค่างดงาม

อีกหนึ่งหลักสูตรที่ยังใหม่มากในไทย แต่ต่างประเทศเริ่มมีการเปิดสอนคือ Facility Management หรือ การบริหารจัดการอาคาร ภายในแนวคิดที่ว่า ทำอย่างไรให้การใช้อาคารนั้นๆ เกิดประโยชน์สูงสุด คุ้มค่าสูงสุด เป็นศาสตร์ด้านการบริหารที่ต้องศึกษา  ซึ่งตอนนี้ ม.ศรีปทุมและปัญญาภิวัฒน์ เปิดสอน

อาจมีหลักสูตรการเรียนการสอน  รอแต่เพียงบัณฑิตมีคุณธรรม จริยธรรม นำความรู้ออกไปกู้ชาติ