จากประชาชาติธุรกิจ

คอลัมน์ เอชอาร์คอร์เนอร์ ประคัลภ์ ปัณฑพลังกูร http://prakal.wordpress.com/

เรื่องของการบริหารคนนั้น ถือว่ามีความซับซ้อนมาก มากกว่าการบริหารเงิน บริหารเครื่องจักร หรือบริหารทรัพยากรอื่น ๆ เพราะทุกเรื่องเป็นเรื่องนิ่ง แต่งานบริหารทรัพยากรคนเป็นสิ่งที่ไม่อยู่นิ่งเลย จึงทำให้เกิดการบริหารยาก เพราะคนเรามีความรู้สึก มีอารมณ์ ชอบ ไม่ชอบ รัก ไม่รัก และอื่น ๆ อีกมากมาย

สิ่งเหล่านี้ทำให้การบริหารคนเกิดความยุ่งยากมากมาย เพราะแต่ละคนล้วนมีความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป

ยิ่ง ไปกว่านั้น คนที่จะบริหารคน ก็เป็นคนอีกเช่นกัน คือเหล่าบรรดาหัวหน้า และผู้จัดการในระดับต่าง ๆ เป็นคนที่มีความรู้สึกเช่นกัน เลยยิ่งยุ่งยากยกกำลังสองเข้าไปอีก อย่างไรก็ดี มีประเด็นที่ยิ่งทำให้การบริหารคนเกิดความยุ่งยากมากขึ้นไปอีก โดยเฉพาะกับเรื่องของเด็ก ๆ แล้ว มีเด็กอะไรบ้างที่ทำให้การบริหารทรัพยากรบุคคลในองค์กรเกิดความยากลำบากมาก ขึ้น

เด็กเส้น-เด็กคนแรกที่ทำให้เกิดความยุ่งยากในการบริหารทรัพยากรบุคคล คือ เด็กเส้น ที่ถูกรับเข้ามาทำงานด้วยความเกรงใจ ด้วยความเป็นบุญคุณต่อกันของผู้บริหารระดับสูง ซึ่งทำให้เกิดการรับพนักงานแบบเอาอกเอาใจกัน โดยไม่สนใจว่าปัญหาที่จะตามมานั้นมีมากมายสักแค่ไหน

เด็กเส้นบางคน ที่ทำงานได้ดี ทำงานจริงจัง โดยพยายามที่จะลบคำว่าเด็กเส้นออกไป แบบนี้บริหารไม่ยาก แต่เด็กเส้นบางคนที่ไม่ทำงาน คิดแค่เพียงว่าตนเองเส้นใหญ่ และไม่มีใครมาทำอะไรตนได้ จะทำงานหรือไม่ทำงานก็ไม่เป็นไร ทำบ้างเล่นบ้าง ลาบ้าง หายตัวบ้าง ฯลฯ ด้วยพฤติกรรมแบบนี้หัวหน้างานก็ไม่กล้าทำอะไร ผู้บริหารก็ปล่อยเพราะทำอะไรไม่ได้ ผลคือเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้กับพนักงานคนอื่น

เด็กของผู้บริหาร-เด็กคนที่สอง คือ เด็กของผู้บริหารซึ่งเป็นลูกรัก เป็นคนโปรด คนพิเศษ เพราะอาจจะถูกชะตา หรือถูกใจอะไรสักอย่าง ถ้าผู้บริหารคนนั้นบริหารแบบตรงไปตรงมาก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าบริหารแบบลำเอียง และเด็กคนนั้นก็รู้และเอาสิ่งที่รู้นั้นมาทำให้ตนเองได้รับประโยชน์แบบเต็ม ๆ ยิ่งทำให้ระบบการบริหารทรัพยากรบุคคลขององค์กรแย่ลงไปอีกเช่นกัน

เด็กโข่ง-เด็กอีกคนที่มีปัญหา คือ เด็กโข่งนั่นเอง ลักษณะคืออยู่ทำงานกับบริษัทมานานมาก และเป็นผู้ที่มีอิทธิพลต่อพนักงานอย่างมาก โดยเฉพาะอิทธิพลในทางที่ไม่ดี ผู้บริหารเองก็ไม่สามารถจะไปทำอะไรพนักงานคนนี้ได้ เลยยิ่งทำให้การบริหารทรัพยากรบุคคลมีปัญหาตามมาอีกเช่นกัน

เด็กแนว-เป็นเด็กรุ่นใหม่ที่เข้ามาทำงานในบริษัท เป็นพนักงานที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก มีความมั่นใจในตนเองสูงและไม่ค่อยฟังคนอื่นเท่าไหร่ เชื่อมั่นในความเป็นธรรม และเชื่อในผลงาน แต่พอมาเจอเด็ก 3 คนแรกเข้าไป ยิ่งทำให้เด็กแนวพวกนี้เกิดอาการไม่ชอบใจ เพราะมองว่าองค์กรไม่มีความเป็นธรรม และถ้าเด็กแนวคนไหนเป็นคนเก่งจริง ๆ องค์กรจะสูญเสียคนเก่งไปได้อย่างง่ายดาย

เด็กรักกัน-เด็กอีกประเภท หนึ่งที่บริหารยาก และมักจะสร้างปัญหาตามมาเยอะ คือ พนักงานที่รักกันในบริษัท แล้วใช้ความรักที่มีนั้นไม่ทำงาน มัวแต่อยู่ด้วยกัน คุยกัน หวานแหววต่อกัน บางคู่เปลี่ยนพฤติกรรมในการทำงานอย่างมากมาย จากพนักงานที่มีความมั่นใจในการทำงาน พอมีแฟนก็เลยต้องยอมแฟน ทำงานผลงานแย่ลงไปอีก

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าคู่แฟนเป็นหัวหน้ากับลูกน้องที่ขึ้นตรงต่อกันด้วยแล้ว ยิ่งทำให้เสียการปกครองอย่างมาก แม้ว่าหัวหน้าจะแสดงให้เห็นว่ามีความเป็นธรรมจริง ๆ แต่พนักงานเองก็อดคิดในทางที่ไม่ดีไม่ได้เลยยิ่งทำให้บริหารจัดการลำบากมาก ขึ้นไปอีก

เด็กต่าง ๆ ข้างต้นถ้ามีในองค์กรเยอะ ๆ จะทำให้กฎเกณฑ์และระบบวิธีการบริหารจัดการเรื่องของคนในองค์กรนั้น ขาดความศักดิ์สิทธิ์ ผลเสียจะตามมาอีกมากมายไม่ว่าจะเรื่องของการบังคับบัญชา ผลงานของพนักงาน ผลงานขององค์กร รวมถึงบรรยากาศในการทำงานในองค์กรก็จะแย่ไปด้วยเช่นกัน

วิธี แก้ไขเรื่องเหล่านี้จริง ๆ ไม่ยากเลยคือ ต้องมีการตั้งกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ให้ชัดเจน และผู้บริหารเองต้องทำตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดไว้อย่างเคร่งครัด โดยเฉพาะในเรื่องของการบริหารคนนั้น ถ้ามีการบริหารจัดการแบบไม่ถูกต้องขึ้นมาสักครั้งหนึ่งระบบและกฎเกณฑ์ที่ ศักดิ์สิทธิ์ก็จะเสื่อมลงทันที

สรุปคือ ผู้บริหารและผู้นำขององค์กรจะต้องยึดมั่นในหลักการที่ถูกต้อง และไม่ทำตนเองให้เป็นผู้ส่งเสริมในการรับและเลี้ยงดูเด็ก ๆ เหล่านี้

พูดง่าย แต่เวลาทำจริง ๆ อาจจะยาก แต่ถ้าทำได้ท่านจะเป็นผู้นำที่มีแต่พนักงานให้ความเชื่อมั่น และเชื่อถือเช่นกันครับ

สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน