เรื่องเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่
โดย : แจ็ค มินทร์ อิงค์ธเนศ

จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์

ตามธรรมชาติของคนทำธุรกิจ ธุรกิจใดที่ดูมีแนวโน้มจะประสบความสำเร็จสูง เราก็มักเห็นการแข่งขันที่ดุเดือดขึ้นตามไปด้วย เพราะการทำธุรกิจ “ปลายน้ำ”

เช่นนี้มักมีคนมารุมกันอยู่มากมาย เพราะเห็นโอกาสที่เกิดขึ้นพร้อมๆ กัน


ถ้าย้อนขึ้นมาถึงกลางน้ำ เราจะพบคู่แข่งที่น้อยลง เพราะการเดินย้อนมาถึงกลางน้ำ หมายถึงพรรษาทางธุรกิจที่แก่กล้ามากขึ้น จึงกล้าเสี่ยงที่จะเลือกทำธุรกิจที่ยากกว่าคนอื่นๆ เช่นเดียวกับธุรกิจประเภท “ต้นน้ำ” ที่หาคนทำได้ยากยิ่ง เพราะมีความเสี่ยงสูงสุด


การแยกประเภทเช่นนี้ ไม่ใช่เพียงการเตรียมพร้อมตัวเองในสมรภูมิธุรกิจเท่านั้น แต่ยังเป็นการวิเคราะห์ลูกค้าหรือซัพพลายเออร์ที่ร่วมงานกับเราว่าเขาอยู่ในสถานะใด และเราจะช่วยส่งเสริมเขาได้ในจุดไหน ยิ่งเราจับจุดเขาได้ก็ยิ่งตอบสนองความต้องการเขาได้ตรงจุดยิ่งขึ้น


ที่สำคัญอีกประเด็นหนึ่ง คือ อย่ายึดติดกับธุรกิจที่เป็นแก่นของตัวเองมากเกินไป การเปิดกว้างจะทำให้เราเห็นโอกาสใหม่ๆ มากขึ้น โดยเฉพาะการทำงานภาครัฐที่จะทำให้เราเห็นช่องทางใหม่ๆ ในการทำธุรกิจ


ประสบการณ์การทำงาน จึงเป็นทั้งตัวให้ความรู้และสร้างโอกาสใหม่ๆ ในทางธุรกิจ ส่วนตัวผมเองถึงจะเติบโตจากธุรกิจไอที แต่ก็ต้องหันมาสร้างธุรกิจที่เป็นบริการทางการเงินเพิ่มเติมเพราะเล็งเห็นว่าธุรกิจทุกวันนี้ ต้องกระจายความเสี่ยง ไม่ว่าจะเป็นการรับงานภาครัฐหรือเอกชนก็ตาม


เพราะบริการทางการเงินถือเป็นสินค้าและบริการในรูปแบบหนึ่ง เพราะเงินทุนเป็นตัวแปรสำคัญที่ส่งผลต่อต้นทุนสินค้าและบริการทุกประเภทโดยตรง การบริหารจัดการทางการเงินจึงถือเป็นตัวแปรสำคัญต่อความสำเร็จหรือความล้มเหลวทางธุรกิจ


กรณีของธุรกิจที่ผมยกขึ้นมา ประเด็นสำคัญที่ต้องการฝากไปถึงผู้อ่าน “ไอทีไร้พรมแดน” ทุกท่าน คือ โอกาสทางธุรกิจที่เกิดขึ้นมีน้อยมากที่มาจากความบังเอิญ เพราะเกือบทั้งหมดล้วนมาจากการเก็บรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ และไม่มองข้ามประเด็นที่คนอื่นอาจผ่านเลยไป


โดยเฉพาะเรื่องของบุคลากรที่อาจรู้สึกเป็นเรื่องปกติที่จะเห็นพนักงานแต่ละแผนกไม่ถูกกันทั้งๆ ที่เป็นเพื่อนร่ำเรียนมาด้วยกัน แต่เพราะหน้าที่การงาน และบทบาทที่แตกต่างกันในมุมมองทำให้ฝ่ายการเงินมักขัดแย้งกับฝ่ายการตลาด ฝ่ายขายก็มักทะเลาะกับฝ่ายผลิตภัณฑ์ ฯลฯ


สำหรับผมแล้ว ความแตกต่างเหล่านี้แหละ ที่จะเป็นกลไกในการสร้างนวัตกรรมและความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆ ได้หากเรามีวิธีบริหารจัดการที่ดี โดยสิ่งที่เราต้องทำความเข้าใจก็คือธรรมชาติของแต่ละแผนกที่อาจสร้างความขัดแย้งขึ้นมาได้โดยอัตโนมัติ


แต่หากเราทำให้เขาคุ้นเคยกับงานของแผนกอื่นด้วย เช่น ฝ่ายการเงินก็ให้ไปทำงานร่วมกับฝ่ายการตลาดสัก 6 เดือนถึง 1 ปี หรือฝ่ายการตลาดก็ให้ไปร่วมงานกับฝ่ายผลิตภัณฑ์ ผลที่ได้นอกจากความเข้าอกเข้าใจกันแล้ว ยังได้มุมมองที่แตกต่างกันจนอาจสร้างสรรค์สินค้าและบริการใหม่ๆ ขึ้นมาได้


เรื่องเล็กๆ เหล่านี้อย่าปล่อยให้ผ่านเลยไป เพราะเราอาจกำลังพลาดโอกาสสำคัญในการสร้างธุรกิจใหม่ๆ ในอนาคตก็เป็นไปได้

สำนักงานบัญชี,สำนักงานสอบบัญชี,ทำบัญชี,สอบบัญชี,ที่ปรึกษา,การจัดการ,เศรษฐกิจการลงทุน