จากประชาชาติธุรกิจ

"อภิรักษ์ โกษะโยธิน" ที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี กล่าวถึงเหตุที่ต้องมีแผนปรองดองน่าจะมาจากการขับเคลื่อนประเทศไทยในห้วงที่ ผ่านมาล้มเหลว เพราะกลไกต่าง ๆ ไม่ได้ผล จำเป็นต้องปรับกลไกการขับเคลื่อนกันใหม่

"กลไกที่ประเทศไทยทำมานาน หลาย 10 ปี เราแก้ปัญหาจากส่วนกลาง และเราเชื่อว่านายกรัฐมนตรีสามารถแก้ไขปัญหาได้ทุกเรื่อง ถ้ามาบอกนายกฯ ถ้ามาชุมนุมเรียกร้องที่ทำเนียบรัฐบาล แต่วันนี้เราทราบแล้วว่ามันทำไม่ได้"

นี่ คือปัญหาสะสมมาหลาย 10 ปี สิ่งที่รัฐบาลได้นำเสนอแผนปรองดอง คือการมีส่วนร่วมของประชาชน เพื่อการขับเคลื่อนแนวทางในระยะยาวเดินหน้าการปฏิรูปประเทศไทย แก้ปัญหาช่องว่างความเหลื่อมล้ำระหว่างคนรวยกับคนจน คนเมืองกับคนชนบท ความไม่เป็นธรรมในสังคม

"อภิรักษ์" มองว่าการส่งเสริมให้มีการกระจายอำนาจส่งเสริมการสร้างชุมชนท้องถิ่นให้มี ความเข้มแข็ง ส่งเสริมให้มีการเลือกตั้งนายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในช่วงที่ผ่านมาตามรัฐธรรมนูญปี 2540 ขบวนการผ่านไปแล้ว 10 กว่าปี ต้องยอมรับว่ายังไม่สามารถที่จะขับเคลื่อนขบวนการการกระจายอำนาจการลดความ เสียเปรียบเหล่านี้ได้

หากเราจะแก้ปัญหาเหล่านี้จุดเริ่มต้นต้อง เริ่มที่การกระจายและสร้างความเข้มแข็งในท้องถิ่นในพื้นที่ แทนที่จะคิดจากส่วนกลาง จากรัฐบาล คิดจากกลไกทางการเมือง มาดูที่โจทย์ว่า เรารู้ว่าวันนี้มีปัญหาที่สะสม เราเชื่อว่าคนที่รู้ปัญหาดีที่สุดคือ เกษตรกร ผู้ใช้แรงงาน คนในชนบท ลำพังกลไกปัจจุบัน เรายอมรับว่าไม่เพียงพอ

ด้วย เหตุนี้แผนปรองดองเข้าไปดูว่าในพื้นที่มีกลไก มีเครือข่ายอะไรบ้าง นอกเหนือจากภาคประชาชน ปัจจุบันมีส่วนราชการในภูมิภาคคือผู้ว่าราชการ นายอำเภอ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น นักวิชาการ จะเชื่อมโยงอย่างไรให้เข้าไปดูปัญหา ทำงานวิจัยร่วมกับภาคประชาชน ภาคประชาสังคม นี่คือโจทย์

ดังนั้นการแก้ปัญหา 1.ส่งเสริมการกระจายอำนาจ การคืนอำนาจให้ท้องถิ่น ให้ชุมชน ให้ประชาชน ตัวอย่างของชุมชนที่มีความเข้มแข็ง ที่มีการรวมตัวกัน เช่น เรื่องการออม อาทิ สหกรณ์สัจจะออมทรัพย์ 2.รัฐบาลปรับเปลี่ยนบทบาทใหม่ เฝ้าระวัง ส่งเสริมให้กลไกในข้อ 1 เข้มแข็งมากขึ้น บทบาทนิติรัฐ รวมทั้งกระบวนการตรวจสอบ สร้างจิตสำนึกในการเคารพกฎหมายมีความรับผิดชอบ รู้สิทธิและหน้าที่ในการเป็นพลเมืองดี

3.การกระจายโอกาส ส่งเสริมสวัสดิการสังคม เช่น สวัสดิการสังคมเรื่องการศึกษา เทคโนโลยีสมัยใหม่ ทำให้ เด็กเข้าถึงข้อมูลข่าวสารได้เร็วขึ้น เป็นเรื่องที่รัฐบาลต้องทำ ต้อง ส่งเสริมปัจจัยพื้นฐานทางด้านการศึกษา หากจะลดความ เหลื่อมล้ำ ลดช่องว่างการเข้าถึงองค์ความรู้ ข้อมูลข่าวสาร ด้วยการส่งเสริมการกระจายบทบาทให้คนในพื้นที่ลุกขึ้นมาเชื่อมโยงกับบทบาท ใหม่ของภาครัฐ รวมทั้งการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐาน อาทิ เทคโนโลยีสารสนเทศ การคมนาคม โลจิสติกส์ เป็นการลดช่องว่างการใช้ชีวิตของประชาชน การกำกับดูแล ส่งเสริมองค์กรส่วนท้องถิ่น นี่คือกลไกที่จะทำต่อไป

ดังนั้นแผน ปรองดองเป็นการเปิดรับความคิดเห็นแตกต่าง วันนี้น่าจะเป็นจุดเริ่มต้น น่าจะเป็นเรื่องการเปิดโอกาสให้คนไทย คนทุกภาคส่วน ในการกำหนดอนาคตตัวเอง กำหนดอนาคตประเทศไทย แทนที่จะปล่อยให้รัฐบาลเป็นผู้กำหนด