จากประชาชาติธุรกิจ

หมายเหตุ : เนื้อหา "ไทยเดินตามรอยสหรัฐ ปั้น Roadmap ลดต้นทุนสินค้าคงคลัง (จบ)" ฉบับนี้เป็นเนื้อหาเกี่ยวกับปัญหาอุปสรรคและแนวทางแก้ไขอุตสาหกรรมขนาดกลาง และขนาดย่อม (SMEs) ต่อเนื่องจากฉบับที่ผ่านมา ซึ่งมีรายละเอียดดังนี้

ทาง ด้านขีดความสามารถด้าน โลจิสติกส์ของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ยังขาดกำลังคนด้านโลจิสติกส์และแรงงานที่อุตสาหกรรม ต้องการ จึงควรจัดอบรมให้ผู้ประกอบการมีความตระหนักในความรู้ด้าน logistics และ supply chain รวมทั้งมีมาตรการจูงใจทางการส่งเสริมการเชื่อมโยงให้เกิดความสมบูรณ์ทั้งโซ่ อุปทาน รวมทั้งต่อยอดทางการตลาดเพื่อให้เกิด global SCM ให้ได้

ขาด การบันทึกและจัดทำข้อมูลต้นทุน โลจิสติกส์ ขาดแหล่งข้อมูลและการเข้าถึง ควรจัดทำเอกสารเผยแพร่ที่มีรูปแบบเข้าใจง่ายและเหมาะสมกับผู้ประกอบการในแต่ ละอุตสาหกรรม เนื่องจากระดับความรู้และความต้องการข้อมูลของผู้ประกอบการแต่ละกลุ่มแตก ต่างกัน และควรมีการเผยแพร่และประชาสัมพันธ์ข่าวสารที่ อาจเกิดผลกระทบกับผู้ประกอบการอย่างรวดเร็วและสื่อสารให้ผู้ประกอบการเข้าใจ และมีแนวทางการพัฒนาตลาดโดยการกระตุ้นให้เห็นถึงโอกาสทางการค้าใหม่ ๆ ที่อาจเกิดขึ้น

ด้านปัจจัยเอื้อเพื่อสนับสนุนการประกอบธุรกิจของภาค อุตสาหกรรม ในด้านโครงสร้างพื้นฐาน อุตสาหกรรมสนับสนุนบางประเภทของไทย ประสบปัญหาด้านคุณภาพไม่ตรงกับความต้องการใช้ และผลิตได้ไม่ทันกับความต้องการ ขณะที่ประเทศคู่ค้าสำคัญ อาทิ สหรัฐอเมริกา สหภาพยุโรป และตะวันออกกลาง เริ่มนำมาตรการทางการค้าที่มิใช่ภาษี (Non Tariff Barriers : NTBs) มาใช้แทนมาตรการทางภาษีศุลกากร (Tariff Barriers) ที่ค่อย ๆ ปรับลดลงจากการเปิดเสรีทางการค้า

ด้านการพัฒนาฝีมือแรงงาน ผู้ประกอบการไทยต้องเผชิญกับการแข่งขันอย่างรุนแรงจากจีนและอินเดีย ซึ่งมีความได้เปรียบด้านต้นทุนค่าจ้างแรงงานและความพร้อมของวัตถุดิบหลัก จึงควรให้ ความรู้ จัดหลักสูตร ฝึกอบรมเฉพาะทางสำหรับแหล่งผลิต หรือตามความต้องการ ในแต่ละภูมิภาค นอกจากนี้ต้นทุนค่าจ้างแรงงานของไทยยังสูงกว่าประเทศคู่แข่ง และการขาดทักษะแรงงานที่มีลักษณะเฉพาะ เช่น สปา การนวด สำหรับภาคอุตสาหกรรม การค้าและบริการ

ด้านสิ่งแวดล้อม ผู้ประกอบการขนาดกลางที่มีบุคลากรและมีความพร้อมในการรองรับกฎระเบียบใหม่ ๆ แต่ยังขาดความเข้าใจที่ชัดเจน จึงควรพัฒนาผู้ประกอบการกลุ่มนี้เพื่อเป็นการเพิ่มเติมความรู้ในส่วนที่ขาด และเรียนรู้จากการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ระหว่างกัน โดยเฉพาะการแก้ไขปัญหาในเรื่องการปรับเปลี่ยนเทคโนโลยีการผลิต และการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ปลอดสารต้องห้ามหรือเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมนั้น เป็นปัญหากับผู้ประกอบการในกลุ่มนี้ที่สุด เพราะข้อมูลเชิงเทคนิคเหล่านี้จำเป็นต้องมีผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านให้ คำปรึกษา ช่วยเหลือ ประกอบกับความต้องการของผู้ซื้อในอุตสาหกรรมต่อเนื่องจากต่างประเทศได้กำหนด เงื่อนไขที่ค่อนข้างสูง (อุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มหรืออุตสาหกรรมไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์)

ด้าน ระบบฐานข้อมูลและสารสนเทศ ยังขาดข้อมูลประกอบการตัดสินใจการส่งออกให้กับผู้ประกอบการ จึงควรสนับสนุนการพัฒนาระบบการประยุกต์ใช้ข้อมูลเพื่อการพัฒนาเชื่อมโยงใน ทุกมิติสำหรับอุตสาหกรรมขนาดกลางและขนาดย่อม โดยการจัดกลุ่มอุตสาหกรรม รายสาขา (cluster) เช่น อุตสาหกรรมอาหาร ผลิตภัณฑ์พลาสติก เครื่องประดับและเครื่องนุ่งห่ม เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน และควรทำระบบเทคโนโลยี สารสนเทศในรูปแบบที่ง่ายและพร้อมใช้ (Ready and Easy to Use) เพื่อให้สามารถทำ E-market place ได้ในแต่ละอุตสาหกรรม

ด้าน กฎหมายและกฎระเบียบ ความไม่เพียงพอด้านทักษะ และความสามารถของบุคลากรตั้งแต่ผู้บริหารจนถึงผู้ปฏิบัติงาน ด้านข้อกฎหมายที่ไม่เอื้อต่อการประกอบธุรกิจ ควรผลักดันการปรับปรุงกฎหมายที่ไม่เอื้อต่อความสามารถในการแข่งขันของผู้ ประกอบการรายเล็กและ ขนาดย่อม โดยเฉพาะกลุ่มอุตสาหกรรม เป้าหมายสนับสนุนและโซ่อุปทานโดยรวม

ด้านการเตรียมความพร้อมสู่ AEC ผู้ประกอบการขนาดย่อมยังขาดบุคลากรและความพร้อมในการดำเนินการตามกฎระเบียบ ต่าง ๆ และที่สำคัญยังมีทัศนคติต่อการปฏิบัติตามมาตรการต่าง ๆ นั้นยังเป็นไปในเชิงลบ เนื่องจากเห็นว่าปัจจุบันมีมาตรการต่าง ๆ เป็นจำนวนมากอยู่แล้ว และยังมีแนวคิดว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องไกลตัวยังไม่มีความจำเป็นที่ต้อง ทำในปัจจุบัน ไม่ได้คำนึงถึงความสัมพันธ์และความสำคัญของสายโซ่อุปทาน (supply chain) ว่ามีโอกาสที่จะส่งผลกระทบมาถึงองค์กรได้ จึงควรให้การส่งเสริมสนับสนุนข้อมูล สื่อต่าง ๆ ในการสร้างความตระหนักต่อ ผลกระทบ ที่เกิดจากโครงการ กิจกรรมการผลิตและผลิตภัณฑ์ของผู้ประกอบการ ขนาดกลางและขนาดย่อม ให้เป็นเรื่อง ใกล้ตัวและส่งผลที่สำคัญต่อผลประโยชน์ของธุรกิจของตนในที่สุด